நான் யார்?

இலக்கணத்தில் உலகமைத்து
இலக்கியத்தில் மறையளித்த
இறைவனுக்கே எல்லா புகழும்

தமிழ்மணத்தின் தாரகைககள் மத்தியிலே
இன்று நான் இவ்வார நட்சத்திரம்.
நான் யார் என்ற கேள்விக்கு
இப்படியும் ஒரு பதில் உண்டோ?

தாயின் கைகளில் தவழ்ந்த போது
என்னை நான் யார் என்று கேட்டதில்லை
தந்தையின் விரல் பிடித்து நடை பயின்றபோது
என்னை நான் யார் என்று கேட்டதில்லை
ஆசிரியன் அறிவுப் பட்டறையில்
என்னை நான் யார் என்று கேட்டதில்லை

மங்கையின் விழி மின்னல்களில்
என்னை நான் யார் என்று தேடினேன்
மாந்தர்களின் மதி இன்னல்களில்
என்னை நான் யார் என்று தேடினேன்

உண்மையில் நான் யார்?

விழுதுகளை சுற்றிவந்த நான்
வீணே அதை மரம் என்றெண்ணி
ஆணி வேர்களைத் தேடி
மண்ணுக்குள் என்னை மறந்துவிட்டேன்

உச்சிவான் கூரைக்குள்ளே
உறைந்து நிற்கும் மேக விளிம்புகளில் நின்று
உலகைப் பார்க்க எண்ணி
கற்பனைக்குள் என்னை கறைத்துவிட்டேன்

இளமையின் சலனத்தில்
இருளின் மையத்தில்
விடியாத பொழுதைத் தேடி
விளக்குகளின் திரியைத் தீர்த்துவிட்டேன்

உண்மையில் நான் யார்?

விடியலைப் பார்த்துக் கேட்டேன்
விதியின் விளையாட்டில் விளைந்த
வித்தகன் நீ என்றது
ஓலியைப் பார்த்துக் கேட்டேன்
ஓங்கார நாதம் கமழும்
ஓலியின் ஓர் அங்கம் என்றது

கவியைப் பார்த்துக் கேட்டேன்
கலைஞனின் பட்டறையில் வார்த்த
ஒர்கவிதையின் சிதறல் என்றது
ஓளியைப் பார்த்துக் கேட்டேன்
ஓரிறை அரசாட்சியின்
நாடகப் பாத்திரம் என்றது

உண்மையில் நான் யார்?

உன்னிலிருந்து உன்னைத் தேடு
என்றான் என் நண்பன்
என்னிலிருந்தும் என்னை வழிகாட்டும்
என் இறைவனிடம் தேடுகின்றேன்

என்னைச் சுற்றி நிற்கும் ஒளியில் தேடுகின்றேன்
என்னை மறைக்கத் துடிக்கும் இருளில் தேடுகின்றேன்
என்னால் பிறர் சிரிப்பதில் என்னைத் தேடுகின்றேன்
என் அழுகையில் என்னைத் தேடுகின்றேன்

என் அனைப்பில் மயங்கும் மங்கையில் தேடுகின்றேன்
என் கைப்பிடித்து நடக்கும் என் மழலையில் தேடுகின்றேன்
என் தோள் தொட்டு நடக்கும் என் நண்பணிடம் தேடுகின்றேன்
என்னை மறந்து என்னைத் தேடுகின்றேன்

தேடுகின்றேன், மரணம் என்னைத் தேடும் வரை.